vrijdag 6 december 2013

De P van Pacifist

Vandaag op 5 december 2013 is Nelson Mandela overleden.
De laatste pacifist? Althans, voor zover ik weet.

Wat is een pacifist?
Iemand die ervan overtuigd is, dat "geweld meer problemen creëert dan het oplost."
Een pacifist zal dus nooit

ruzie maken, slaan, treiteren, pesten, oorlog beginnen, bommetje leggen, kortom; geweld gebruiken?
Hoho! Pacifisten zijn ook mensen, hoor!

Mandela vindt zichzelf geen heilige,
of je moet een heilige zien als "een zondaar die maar blijft proberen".
Juist daarom vind ik hem een bijzonder mens. En velen met mij, zo blijkt.

Vroeger was er dienstplicht.
Er waren drie manieren om er onderuit te komen:
Natuurlijk allereerst op "religieuze gronden".
Je mag godverdomme alles in naam van een religie. "Alles mag van God." Of zoiets.

Ten tweede: S-5. Tja; "dan was je gek" of je deed alsof. Je moest dus bewijzen dat je gek was...

Ja, da's laggûh hoor! Hilarische verhalen leverde deze pogingen op.
Probeer maar eens consequent in je gekte te zijn.
"Maar een gek is toch juist niet consequent?"
"Hey! Doe eens niet normaal, joh!"...."Gek dat je d'r bent!"....

Ten derde, de moeilijkste: je was een pacifist: je kon of wilde geen geweld gebruiken.
Een pacifist kreeg dan al snel de vraag:
"Wat zou jij doen als de Rus je huis binnenstormt en je vrouw, dochter, zoon, moeder aanvalt?"
Tja, zeg dan maar eens dat je rustig een kopje thee gaat zetten.
"Ha! Dus je gebruikt dan wél geweld?"
Hup! Uniform aan, wapen in je hand, schieten maar. "License to kill!"
De legerleiding vond blijkbaar dat pacifisten geen menselijke eigenschappen mochten hebben.

Ik heb een "driftig temperament". Driftbuien. Daar vecht ik al mijn hele leven tegen, omdat ik weet dat het meer kwaad doet dan goed. Uit eigen ervaring. Ik vecht er met succes tegen, want het komt nog zelden voor. Dat ik driftig ben. Maar altijd "zit het in mij". Borrelend.
Ja, ik heb wel eens in een drift een deur ingetrapt. "Bij zinnen" zie je het resultaat: gat erin, slot kapot (was het maar een open deur. (sorry)
Dus een nieuwe deur kopen of proberen te maken. Schiet lekker op!
Vooral toen ik kinderen kreeg heb ik al mijn discipline moeten gebruiken. Heel af en toe lukte het niet. Dagen spijt. Dagenlang voelde ik me rot. Slapeloze nachten. Je kinderen opvoeden doe je allereerst door het goede voorbeeld te geven.
Is goed gegaan hoor. De kids zijn "al het huis uit" en wisten niet eens, dat ik driftig was en er zo tegen vocht.
Maar,
ben ik dan nog wel een pacifist?
ik denk van wel. Maar ik ben ook een mens. Blijft behelpen hè, mens zijn?

De mens Nelson Mandela
steunde in het begin ook het gewapende verzet. In de gevangenis heeft hij veel geleerd. Toen hij uit de gevangenis kwam heeft hij het toegepast. Zo goed en zo menselijk als hij kon. Hij heeft zich verzoend met de blanke overheerser. Geen wraak. Onvoorstelbaar. Toch?

Ik heb een paar jaar met een Engelse tekstschrijver gewerkt. Hij vertelde mij, dat hij jarenlang huursoldaat was geweest. ik schrok me kapot toen hij het me vertelde.
"Maar", zei hij "Ik ben een echte pacifist, want ik heb tijdens mijn leven geleerd, ingezien, ondervonden, dat geweld niets oplost, maar juist meer geweld veroorzaakt."
Een harde leerschool. Pff, dat zeker.
RFTS

 

2 opmerkingen:

  1. Pacifisten bestaan nog steeds, maar zelden op zo'n in het oog lopende plek als Mandela. Bijvoorbeeld Shane Claiborne http://en.wikipedia.org/wiki/Shane_Claiborne en ikzelf doe ook m'n best :) Mooi en herkenbaar verhaal.
    Vera van Haarlem

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dank Vera.
    Ja, toch hè; pacifisten bestaan (nog steeds) We zien ze niet zo vaak in de media.....Moeten we meer gaan schreeuwen / roeptoeteren? Mwah. laten we dat maar niet gaan doen.
    Shane Claiborne had ik nog nooit van gehoord. Ga ik zeker volgen.
    RFTS

    BeantwoordenVerwijderen